‘Οπως είπε και ο Σωκράτης με το που βγήκε στην σκηνή την Κυριακή το βράδυ εκεί γύρω στις 22:15 (έπινε τσίπουρα στην πλατεία του Καρπενησίου) ”μακάρι αυτό το φεστιβάλ να κρατήσει για πολλά χρόνια και μετά απο είκοσι και μετά απο τριάντα και να έρχομαι κάθε χρόνο να τραγουδάω, τσάμπα……..εντάξει μην λέμε και βλακείες όχι και τσάμπα, ας μας βάζετε τουλάχιστον τις βενζίνες” .
Μας περιέγραψε σχεδόν μαγεμένος την διαδρομή που ακολούθησε για να φτάσει στον χώρο που θα γινότανε το φεστιβάλ ”En’Oresi” με υψόμετρο άνω των 1000μ. ,και με τον παραπάνω πρόλογο πήρε την κιθάρα του και ξεκίνησε. Βλέπεις η αναμόνη ήταν μεγάλη ή τουλάχιστον έτσι φάνηκε. Δεν ήταν μόνο που είχε καθυστερήσει να έρθει ,ούτε και η προσμονή που είχε το κοινό ωστέ να δεί τον Σωκράτη να τραγουδάει σε αυτό μαγικό μέρος, ήταν βλέπεις και εκείνοι οι 20°C που έλεγε το θερμόμετρο και μαζί και με την βροχή των 2 τελευταίων ημερών μόνο καλοκαίρι δεν θύμιζε. Άλλο λίγο και 7 Αυγούστου θα πηγαίναμε καμιά δεκαριά χιλιόμετρα πιο πέρα για κανά snowboard, στο χιονοδρομικό στο Βελούχι. Παρ’όλα αυτά μόλις ξεκίνησε ο Σωκράτης να λέει ”Μια βόλτα στα βαθιά μαζί σου, στην άκρη αυτής της νύχτας π’ αγρυπνά, στους άδειους κύκλους του καπνού τυλίξου, στη μυρωδιά της μέρας π’ αρχινά.” και αφού είχες πιεί και κάτι μπύρες και κάτι τσίπουρα(ντόπια εννοείται) τα ξέχασες όλα. Εκτός απο εμάς μαγεύτηκαν και τα έλατα που μας είχαν περικυκλώσει και τα βουνά νόμιζες πως και αυτά είχαν χάσει τα ”λογικά” τους υπο τους ήχους της συναυλίας.
Το κέφι και η όρεξη για κουβέντα απο τον Σωκράτη ήταν τόσο μεγάλη που μαζί με τα τραγούδια έφτασε το ρολόι εκεί τριγύρω στις 2 και τότε δειλά-δειλά άρχισε να σκέφτεται πως μάλλον ήρθε η ώρα να τελειώσουμε για απόψε δίνοντας ραντεβού για του χρόνου.
Βέβαια το φεστιβάλ ξεκίνησε την Παρασκευή. Με τον Vlastur να ανεβαίνει στην σκηνή και με ήχους Electro dub ethnic σε ambient αποχρώσεις να σε προιδεάζει για το τι πρόκειται να ακολουθήσει. Έτσι λοιπόν μετά απο σχεδόν 45 λεπτά ανέβηκε στην σκηνή ο Γιάννης Αγγελάκας μαζί με τον Ντίνο Σαδίκη και τον Στάθη Αραμπατζή. Ντυμένοι όλοι με χοντρά ρούχα γιατί το θερμόμετρο το βράδυ της Παρασκευής είχε κολλήσει στους 16°C και με την βροχή να έπεφτε ασταμάτητα μέχρι και μισή ώρα πρίν την έναρξη.
Μαγεμένος και ο Γιάννης Αγγελάκας απο τον φυσικό πλούτο καλως όρισε εμάς και όχι μόνο. “Γειά σας παιδιά , Γειά σας Βουνά” και έτσι άρχισαν την φοβερή τους παράσταση. Ο κόσμος λίγος λόγω του καιρού και όταν οι μπύρες πήραν τον δρόμο προς το στομάχι η αίσθηση που είχες οτι βρισκόσουνα σε μια prive συναυλία του Αγγελάκα όλο και μεγάλωνε. Απλά ΤΕΛΕΙΟΣ. Απλά ΦΟΒΕΡΟΣ. Μέχρι και κάποιες στιγμές που τον έβλεπες να έχει χώθει στο μαύρο του σακάκι, καθησμένος σταυροπόδι και να καπνίζει μαγκωμένος απο το κρύο ήταν όλα τα λεφτά………..
Δικιά μου ευχή για το τέλος….. το φεστιβάλ «Εν’ Όρεσι» που σημαίνει στα αρχαία Ελληνικά «στα βουνά» να είναι και του χρόνου εκεί για να μας χαρίσει κι άλλες τέτοιες στιγμές.
Γιατί η μουσική δεν σταματάει πουθενά και σε τίποτα…..
Γράφει ο thanos_teg
