Με αφορμή τις τρείς προγραμματισμένες συναυλίες του Γιάννη Χαρούλη στην Τεχνόπολη 5,6 & 7 Σεπτεμβρίου θυμόμαστε οχτώ ιστορίες απο το μακρινό 2006 και τα μπαράκια του Μεταξουργείου μέχρι το σήμερα και τα απανωτά sold out.
Νοέμβριος 2006 και για την ακρίβεια 23/11/2006. Πέμπτη βράδυ νομίζω και ο δρόμος μας, μας βγάζει στο Μεταξουργείο στο “Συρμό”. Απο την παρέα μας λέει η φίλη, παίζει ένα παλικαράκι απο την Κρήτη μαζί με την Μαρία Λούκα πάμε για μπύρα…Ο κόσμος ελάχιστος, οι μπύρες παγωμένες, ο Γιάννης με κατάμαυρο μαλλί και καμιά 15 κιλά λιγότερα επαιζε λίγο Μάλαμα, λίγο Περίδη και “Μαλαματένια λόγια” και “Ακροβάτη” και η Μαρία Λούκα απλά εξαιρετική παρουσία και γλυκιά φωνή. Τον προλάβαμε για καμιά ώρα οπότε το ραντεβού ανανεώθηκε αυτόματα για την επόμενη εβδομάδα για τα επίσημα που λέμε.
Απρίλιος του 2009 και ο Γιάννης ετοιμάζεται για 2 Σάββατα να παίξει στη “Βάρδια” στη Θεσσαλονίκη. Σάββατο μεσημέρι παρέα περίπου 10 ατόμων ξεκινήσαμε απο Αθήνα. Μπαίνοντας στο μαγαζί τον πετύχαμε στις πρόβες. Μια κολώνα στη μέση του μαγαζιού μας έκοβε λίγο την ορατότητα αλλά οι “Τρύπες” σε διασκευή ξεπέρναγαν όλα τα εμπόδια.
Σεπτέμβριος του 2009. Κυριακή του Σεπτέμβρη και ο Γιάννης παίζει στην κεντρική πλατεία των Μεγάρων. Εκεί συναντάμε του φίλους μας έπειτα απο 2 χρόνια που είχαμε γνωρίζει σε μια συναυλία του Χαρούλη στο Κορωπί και απο εκεί ξεκινήσαμε να του φωνάζουμε δειλά-δειλά…Γιάννο το Πισωμέρι!
Δεκέμβριος του 2009. Μέσα απο “μυστικές” πληροφορίες που έρχονται στα αυτιά μας ο Γιάννης Χαρούλης το βράδυ θα εμφανιστεί σε ένα θεατράκι κοντά στην εκκλησιά του Αγίου Ιωάννη στο Ρέντη. Που είναι αυτό ρε παρέα? Βγαίνουν οι χάρτες, τα gps και φτάνουμε Ρέντη. Μπαίνουμε και επι σκηνής η Άννα Φόνσου να απαγγέλει ποιήματα του Νίκου Καρούζου. Μετά απο κάθε ανάγνωση ανεβαίνει ο Γιάννης και λέει και ένα τραγούδι. Μόνος του. Με το λαούτο του.
Ιούλιος του 2010. Το Πισωμέρι έφτασε και ο Γιάννης μας ήρθε στους Πρόποδες του Ταυγέτου και στο αγαπημένο Ξηροκάμπι Λακωνίας. Ιούλιος του 2010 και το θετράκι πλυμμηρίζει με ήχους απο την Κάσο και φωνές απο την Κρήτη.
Μάρτιος του 2010. Ο Απόστολος Ρίζος, τολμώ να πω πως γνώριζα ελάχιστα τότε για τον ταλαντούχο και εξαιρετικό Απόστολο, θα εμφανιστεί στο “Δίπλα Στο Ποτάμι” και μαζί του θα είναι και ο Γιάννης Χαρούλης. Ε, πάμε τότε. “Έχω ένα καφενέ”, “Εκατόφυλλα”, Venceremos” “Τι να θυμηθώ” και με τον Απόστολο να ερμηνεύει μαγικά τον αγαπημένο μου Καββαδία(κλείνει η παρένθεση).
Φλεβάρης, Μάρτης, Απρίλης η κεντρική σκηνή του Σταυρού Του Νότου φόραγε τα γιορτινά της. Άν θυμάμαι ήταν εκείνα τα τρία χρόνια του 2011, 2012, 2013 που κάναμε τον Σταυρό “πρώτο” μας σπίτι. Παρασκευές, Σάββατο την μία, Σάββατα, Κυριακές την άλλη και έτσι για την αλλαγή βαράγαμε και κάτι Δευτερότριτα και όλη η κεντρική σκηνή μια τεράστια παρέα.
Λυκαβηττός 2013. Το κοπέλι με άσπρο πουκάμισο και ο Λυκαβηττός για τρείς μέρες στο επίκεντρο. Απο τότε τα sold out έγιναν πιο συνιθισμένα και απο την ανατολή του ήλιου και το Γιαννιό στις καρδιές όλων μα όλων.
Χίλια καλώς να εσμίξουμε λοιπόν και στην Τεχνόπολη.
Γιαννοοοο το πισωμέριιιιιιιιιι….
Κείμενο : Θάνος Τεγόπουλος
Video : elenamay19, yiannis margetousakis, dimteg, thanosteg, marizapeace
Φωτογραφία εξωφύλλου : George Spanos
Φωτογραφία αρχική άρθρου : Χριστίνα Λυδάκη
