1.Γράμμα σε ένα Ποιητή (Νίκος Καββαδίας – Δημήτρης Ζερβουδάκης)
Εδώ λοιπόν μιλάμε για ένα ποιήμα του Νίκου Καββαδία. Το 1989 ο Δημήτρης Ζερβουδάκης το μελοποίησε εκπληκτικά και διάλεξε ένα μέρος του ποιήματος και με ελάχιστες διαφοροποιήσεις το έκανε ένα απο τα καλύτερα τραγούδια.
Μία φήμη που κυκλοφορεί σχετικά με αυτό το ποίημα είναι ότι ο Καββαδίας το έγραψε για κάποιο νεαρό ποιητή ονόματι Καίσαρα, ο οποίος αυτοκτόνησε μια μέρα στο γραφείο του ανάμεσα σε σωρούς από βιβλία και χαρτιά, έχοντας αφήσει ως τελευταίο του σημείωμα τη φράση:“Φαίνεται πια πως τίποτα – τίποτα δεν μας σώζει…”
Επίσης μία άλλη φήμη λέει οτι ο Καββαδίας λέγοντας Γκρέτα εννοούσε την Γκρέτα Γκάρμπο, μία πολύ σημαντική ηθοποιό και ο στίχος “Και μια βραδιά στην Μπούρμα ή στην Μπατάβια
στα μάτια μιας Ινδής που θα χορέψει γυμνή στα 17 στιλέτα ανάμεσα θα δείτε την Γκρέτα να επιστρέψει” είναι γραμμένος για εκείνη.
Η πραγματικότητα είναι κάπως διαφορετική.Ο τίτλος του ποιήματος είναι “Γράμμα στον ποιητή Καίσαρα Εμμανουήλ” και ο Καββαδίας το έγραψε πράγματι το 1932 για το νεαρό, τότε, ποιητή Καίσαρα Εμμανουήλ. Ο οποίος, όμως, βέβαια, ποτέ δεν αυτοκτόνησε.
2.Μόχα (Παύλος Παυλίδης)
Το τραγούδι αυτό περιλαμβάνεται στο δίσκο “Αφού λοιπόν ξεχάστηκα εδώ πέρα”. Ο δίσκος αυτός πέρα από όλα τα εκπληκτικά τραγούδια που είχε, είχε και το “Μόχα”.Εξαιρετικό.
Σε μία συνέντευξή το Μάιο του 2004 ο Παύλος Παυλίδης είχε πει: Είναι παράξενη ιστορία. Το κομμάτι αυτό γράφτηκε καθ’ οδόν, σ’ ένα ταξίδι στην άγονη γραμμή. Είχα γράψει το πρώτο κουπλέ και έτσι όπως καθόμουν στην καμπίνα σκέφτηκα ότι ήταν η πρώτη φορά που μιλάω για έναν ήρωα, που θα ήθελα να έχει όνομα. Κι ενώ το ποίημα μιλάει για ένα φανταστικό πρόσωπο, το οποίο υποτίθεται ότι είναι ναύτης, ακριβώς μπροστά μου είχα ένα βιβλίο με τον τίτλο «Μόχα ο Τρελός, Μόχα ο Σοφός». Εγώ δεν ήξερα καν για ποιο πράγμα μιλάει αυτό το βιβλίο και συνέχισα, τέλος πάντων, με αυτή τη φράση τα στιχάκια που έγραφα και έφτασα και στο τέλος του κομματιού. Μετά άνοιξα το βιβλίο και διαπίστωσα ότι ο Μόχα ήταν ένας τύπος που είχε πεθάνει από τα βασανιστήρια σε μια φυλακή κάποιας αφρικάνικης χούντας – νομίζω στη Νιγηρία, αλλά δεν είμαι σίγουρος. Φαντάζομαι ότι είναι το υποκοριστικό του Μοχάμετ. Αυτός ο άνθρωπος, λοιπόν, καταδικάστηκε επειδή κάθε φορά που είχε κάτι σημαντικό στο μυαλό του έβγαινε στο δρόμο και το φώναζε – εξ ου και ο τίτλος – παρατσούκλι του βιβλίου «Μόχα ο Τρελός, Μόχα ο Σοφός».
3.Ημερολόγιο (Χρήστος Θηβαίος)
Δεν υπάρχουν λόγια για να μπορέσεις να πεις ακριβώς τι αισθάνεσαι ακούγοντας αυτό εδώ το τραγούδι. Όπως είχε πει κάποτε κάποιος πολύ εύστοχα “είναι η εθνική μας μπαλάντα” και νομίζω πως δεν είχε καθόλου άδικο. Η ιστορία ετούτου εδώ του τραγουδιού χαρακτιρίζεται λίγο πολύ ως τραγική. Τ0 1996 λοιπόν ο Χρήστος Θηβαίος συμμετείχε στο συγκρότημα “Συνήθεις Ύποπτοι”. Επηρεασμένος απο μία προσωπική του εμπειρία έγραψε το “Ημερολόγιο”.
Ήταν καιρό ερωτευμένος με μία κοπέλα πολυ νεότερη του ηοποία δεν τον ήθελε και δεν του έδινε καμία σημασία. Εκείνος την παρακαλούσε για πάρα πολύ μεγάλο διάστημα και έκανε ότι μπορούσε έτσι ώστε να είναι μαζί της. Κάποια μέρα λοιπόν χτύπησε το τηλεφωνό του και ήταν εκείνη. Είχε συνηδητοποιησει πλέον οτί αυτός ήταν ο άντρας της ζωής της και τον πήρε για να κλεισουνε ένα ραντεβού για να βρεθούνε. Δυστυχως το ίδιο βράδυ όμως εκείνη πηγαίνοντας στο ραντεβού, σκοτώθηκε με το αυτοκινητό της!
Μέσα απο ένα τραγικό συμβάν γεννήθηκε ένα απο τα ωραιότερα τραγούδια στην ελληνική μουσική.
συνεχίζεται…
Γράφει Ο thanos_teg
