Με αφορμή τις 3 live παραστάσεις που θα δώσουν οι Minor Project στο Gazarte (27/1 , 24/2 , 31/3) αλλά και το οτι , ρ/φ σταθμοί με ξένο ή ελληνικό ρεπερτόριο παίζουν ανελλιπώς το ”IN COLORS” εδώ και καιρό ,o Στάθης Δράκος μας βάζει στο δικό τους κόσμο, απαντώντας στις ερωτήσεις του Dmtrs.
1. Πόσο καιρό δραστηριοποιήστε ενεργά στη μουσική σκηνή της χώρας; Ποιές είναι οι εμπειρίες σας από τη μέχρι τώρα καλλιτεχνική σας πορεία;
– Σαν minors project δραστηριοποιούμαστε πάνω κάτω δύο χρόνια. Ωστόσο ο τελευταίος χρόνος, μετά την κυκλοφορία του πρώτου δίσκου μας, ήταν ο πιο ενεργός, από όλες τις απόψεις. Οι εμπειρίες που έχουμε προσκομίσει είναι πολλές. Οι περισσότερες εξ’αυτών έντονες και χαρούμενες. Άλλες, λίγο πιο αγχωτικές. Πάντα όμως αυτό θα κυνηγάμε. Να υπάρχουν εμπειρίες και να μας κάνουν πιο δυνατούς.
2. Ποιό είναι το κομβικό σημείο στη μουσική σας καριέρα;
– Νομίζω είναι η γνωριμία μας με το Χρήστο Παπαμιχάλη και η κυκλοφορία του δίσκου μας.
3. Ποιό είναι το μουσικό σας όνειρο για το μέλλον;
– Μπορώ να πω με κάποια σιγουριά πως τα περισσότερα από τα όνειρά μας, τα ζούμε τώρα. Και σε αρκετά μεγάλο βαθμό. Ας μην το ματιάσουμε.
4. Αν μπορούσατε να γυρίσετε πίσω το χρόνο, υπάρχει κάτι που θα αλλάζατε στην καλλιτεχνική σας διαδρομή;
– Δεν έχουμε κάνει ποτέ κάποιο μεγάλο άλμα. Δεν υπήρχε ποτέ κάποια κίνηση η οποία θα άλλαζε ριζικά ο,τιδήποτε στο προφίλ ή την πορεία μας. Όταν μια κατάσταση έτεινε σε αυτό, πάντα το συζητούσαμε με τα παιδιά, και πάντα παίρναμε μια κοινή απόφαση που θεωρούσαμε την καλύτερη τη δεδομένη χρονική στιγμή. Υπό αυτές τις συνθήκες , και λάθη να κάναμε, μάλλον τα ίδια θα ξανακάναμε.
5. Ποιά είναι, ή ποιά θα θέλατε να είναι, η μουσική σας ταυτότητα στο πέρασμα των χρόνων;
– Είναι πολύ νωρίς ακόμα να μιλάμε για το ποιό θα είναι το μουσικό μας στίγμα στο πέρασμα των χρόνων. Δεν ξέρω καν αν η ταυτότητά μας θα είναι τόσο χαρακτηριστική. Αυτό που σίγουρα ξέρουμε και θα επιδιώξουμε, είναι να παράγουμε μουσική για τη μουσική. Για κανέναν άλλο λόγο. Γιατί όταν κάτι αρχίζει μέ έναν τρόπο, έτσι πρέπει να συνεχίζει, και αν δεν τα καταφέρνει κάποια στιγμή, να λήξει αξιοπρεπώς.
6.Ποιά είναι τα άμεσα σχέδιά σας; (εμφανίσεις, προώθηση νέας δουλειάς, ηχογράφηση κλπ)
– Το βασικότερο και μόνο σίγουρο, είναι η σειρά των εμφανίσεών μας στο Gazarte μία φορά κάθε μήνα μέχρι τον Μάρτιο. Επίσης είναι στα σκαριά το πρώτο βίντεο κλιπ μας και γίνονται συζητήσεις για αρχή νέων ηχογραφήσεων. Ίδωμεν.
7. Ποιό πιστεύετε είναι το μέλλον της μουσικής και των νέων μουσικών στην Ελλάδα; Υπάρχει χώρος για νέες φωνές και νέες δουλειές;
– Αν με ρωτούσες πριν τρία χρόνια θα σου έλεγα όχι.Τώρα που με ρωτάς, βλέπω ότι όταν υπάρχουν άνθρωποι που αγαπούν τη μουσική και ζουν για αυτή, τότε θα βρεθεί ο δρόμος. Χώρος σίγουρα υπάρχει.
8.Μιλήστε μας για τον εαυτό σας εκτός δουλειάς και δισκογραφίας. Τι σας ενθουσιάζει, πώς προτιμάτε να περνάτε τον ελεύθερο χρόνο σας;
– Η αλήθεια είναι πως είμαστε ακόμα στο στάδιο αυτό που αν και η μουσική μας πάει πολύ καλά και ο χρόνος που αφιερώνουμε σε αυτή είναι όλο και αυξανόμενος, αυτή παραμένει να είναι η πιο ευχάριστη ασχολία μας. Αν δηλαδή θέλουμε να ξοδέψουμε παραγωγικά τον ελεύθερο χρόνο μας, έτσι το κάνουμε. Γράφουμε μουσική, κάνουμε ραδιόφωνο, πρόβες πολλές κ.α
9.Ποιά η σημασία των ζωντανών εμφανίσεων για εσάς; Ποιό είναι το καλύτερο live που έχετε κάνει;
– Οι ζωντανές εμφανίσεις, είναι ίσως το αγαπημένο μέρος της δουλειάς μας. Εκεί ερχόμαστε σε επαφή με τους ανθρώπους μας, γνωρίζουμε άλλους, νέους , και είναι σαν να ξεκλέβουμε λίγο χρόνο από την καθημερινότητά μας για να περάσουμε καλά, διαφορετικά. Κάθε live είναι διαφορετικό. Σχεδόν πάντα περνάμε πολύ ωραία και τα θυμόμαστε ένα ένα ξεχωριστά με νοσταλγία. Τα τελευταία τρία live μας (Θέατρο Πόλη, Οδός Ονείρων και Σταυρός του Νότου) ήταν νομίζω οι τρεις πιο καλές εμφανίσεις μας και οι πιο ζεστές από θέμα ατμόσφαιρας.
10.Υπάρχει κάτι που προσφάτως σας ξάφνιασε θετικά ή αρνητικά στην εγχώρια μουσική σκηνή;
– Υπάρχει μια γενικότερη άνθιση στην εναλλακτική σκηνή. Κάθε μήνα ξεπηδάει και κάτι νέο και ελπιδοφόρο. Αυτό τουλάχιστον νιώθω ότι συμβαίνει τα δύο τελευταία χρόνια.
11.Μουσική και πανεπιστήμιο… ποια καριέρα λες να υπερισχύσει τελικα;
– Ελπίζω να βρούμε τις ισσοροπίες μας, ώστε να κρατήσουμε και τα δύο. Είναι δύο τομείς οι οποίοι μας γεμίζουν ως ένα βαθμό, και διαφορετικές ανάγκες.
12. Σε ελληνόφωνο στίχο θα σας ακούσουμε στο μέλλον;
– Δεν είμαι αρνητικός. Καθόλου. Άλλωστε όταν ήμουν πιο μικρός, είχα κάνει κάποιες προσπάθειες. Αποτυχημένες μεν, αλλά είχα κάνει. Τα ελληνικά είναι μία αρκετά λυρική γλώσσa και αγαπώ τον ήχο τους. Απλά δεν ήμουν ποτέ μέχρι στιγμής έτοιμος.
13.Τι έχει αλλάξει και το κοινό είναι πλέον δεκτικό σε τέτοια ακούσματα;
– Δεν νομίζω πως το κοινό δεν είναι δεκτικό σε νέα ακούσματα. Ίσα ίσα. Απλά πιστεύω πως τα ΜΜΕ , τα ραδιόφωνο, ο κλασικός Τύπος κλπ , έχουν αρχίσει για κάποιο λόγο να στρέφουν αλλού την προσοχή τους. Κύκλοι είναι αυτοί.
14.Μουσικά τι σας δένει με τα υπόλοιπα παιδιά;
– Νομίζω πως μας δένουν πολλά. Αυτό που σίγουρα μας δένει, είναι πως όλοι μας έχουμε μια πολύ ιδιαίτερη σχέση με τη μουσική. Ποτέ όσο μας θυμόμαστε δεν υπήρχε στάδιο που την είχαμε βγάλει από τη ζωή μας και δεν ασχολούμασταν. Αυτή είναι η αρχή όλων και η κινητήριως δύναμη.
15.Πόσο εύκολο ήταν να βρείτε μια εταιρεία και το Στάθη Δρογώση ώστε να βγει το cd σας;
– Η αλήθεια είναι πως στο συγκεκριμένο θέμα σταθήκαμε τυχεροί. Με το που τελειώσαμε το δίσκο, πριν καν αποφασίσουμε αν θα πάμε σε δισκογραφικές ή όχι, μας έγινε πρόταση διαδικτυακά από το Στάθη Δρογώση για ένταξη στην δισκογραφική βιοτεχνία της Αντέλμα. Η απόφασή μας ήταν γρήγορη. Και ευτυχώς δηλαδή.
16.Η μουσική σας με τρία χρώματα μιας και είναι In colors;
– Το λευκό, το κόκκινο και το μπλε της μελαγχολίας.
17. Υπάρχουν άνθρωποι ή φορείς που θα θέλατε να ευχαριστήσετε για την μέχρι τώρα πορεία σας;
– Αν αρχίσουμε, δεν θα τελειώσουμε ποτέ. Ο Χρήστος Παπαμιχάλης, ο Γιώργος Μουχταρίδης, ο Διονύσης Μπάστας, Μαριέττα, η Κλαίρη και η Νάνσυ πάνω από όλους, η Νάντια Σουφλή, ο Στάθης Δρογώσης, ο Λεωνίδας Πετρόπουλος , τα παιδιά του JumpingFish, ο Φρειδερίκος Μωρίκης και ο Πάνος Σουρούνης , είναι μερικοί από τους ανθρώπους που μας έχουν βοηθήσει πολύ τον τελευταίο καιρό και θα θέλαμε να πούμε ένα μεγάλο ευχαριστώ.
18.Ο δίσκος σας διανέμεται και μέσω διαδικτύου και μάλιστα δωρεάν. Το μέλλον της δισκογραφίας λοιπόν διαγράφεται μέσω του διαδικτύου;
– Δεν ξέρω ποιο θα είναι το μέλλον. Όσον αφορά το παρόν πάντως, βλέπουμε πως το Διαδίκτυο και η σωστή διαχείριση εικόνας και υλικού μέσω αυτού ,είναι πολύ ισχυρό χαρτί. Εμείς όντως αποφασίσαμε να διαθέσουμε το δίσκο μας στο Internet και δωρεάν. Είναι κάτι το οποίο συμβαίνει γενικά. Είμαστε και εμείς άνθρωποι οι οποίοι ενημερωνόμαστε από το Διαδίκτυο, αναπτυσσόμαστε μαζί του, προωθούμε τη δουλειά μας μέσα από τις εφαρμογές του, οπότε ήταν επόμενο βήμα να είμαστε ανοικτοί στην online διάθεση της μουσικής μας .
19. Αυτή η λύση όμως είναι βιώσιμη για τους μουσικούς;
– Είμαστε πολύ νωρίς ακόμα για να δούμε αν θα λειτουργήσει αυτό το μοτίβο. Έχουμε όλο το χρόνο να δούμε πως θα πάει και πως θα δουλέψει καλύτερα. Δε βιαζόμαστε.
20. Πόσο εύκολο είναι να ζήσεις μια ζωή in colors σε μια Ελλάδα που παραπαίει;
– Κύκλους κάνει η ζωή. Σήμερα είναι έτσι, αύριο θα είναι αλλιώς. Άλλωστε, στις δύσκολες στιγμές είναι απαραίτητη η αισιοδοξία. Στα εύκολα πρέπει απλά να το χαιρόμαστε.
