Γράφει ο Λουκάς Πελώνης

Μουσικ-ΙΑΣΗ λοιπόν….

Σε αυτούς τους δύσκολους καιρούς όλοι αναζητάμε τρόπους διαφυγής από την μιζέρια και την κατήφεια. Λίγο πολύ, όλοι βιώνουμε τα ιδία προβλήματα!! Φτώχεια, Ανεργία, Στέρηση, Κατάθλιψη και γενικότερα όλα αυτά που μπορούν να σου προκαλέσουν ψυχολογικά και αλλά προβλήματα. Άλλους τους ρίχνει, άλλοι το περνάνε ανώδυνα.
Το μυστικό είναι να βρεις τον εαυτό σου μέσα από τις κακουχίες που συμβαίνουν γύρω σου και να μην παραδοθείς στο μοτίβο και την μόδα των καιρών.
Όλα ξεκινάνε κάπως έτσι: 2 χρόνια περικοπής και όπως οι μισοί ενεργοί πολίτες αυτής της χώρας, έτσι και εγώ έμεινα άνεργος. Στην αρχή το πήρα αψήφιστα και είπα
”έλα μωρέ.. θα αράξω λίγο και θα βρω κάτι καλύτερο”… και έτσι έγινε, αλλά ο καιρός περνούσε και τα έτοιμα τελείωναν. Σε αυτό το διάστημα γνώρισα ανθρώπους που είτε περνούσαν το ίδιο λούκι με μένα, είτε  δούλευαν για ψίχουλα, είτε ήταν ακόμα καλά.. Όλοι είχαν τον δικό τους “σκελετό κρεμασμένο στην ντουλάπα τους”. Αλλά όλοι είχαν έναν κοινό παρονομαστή: ΤΗΝ ΜΟΥΣΙΚΗ-ΤΗΝ ΚΑΛΗ ΜΟΥΣΙΚΗ. Τώρα θα μου πείτε ποια είναι η καλή μουσική; Ταπεινή μου άποψη και μετά από πολλή σκέψη θεωρώ ότι η καλή μουσική είναι αυτή που την ακούς και στις δυο περιπτώσεις. Όταν είσαι καλά και όταν είσαι χάλια.
Ξέχασα να πω πως στην περίοδο που έμεινα χωρίς δουλεία, από το άγχος και την κακή ψυχολογία εξωτερίκευσε ο οργανισμός μου κάποια δερματικά προβλήματα. Με πολλές επισκέψεις σε διαφόρους γιατρούς, ειδικούς στο είδος, με πολλή κατανάλωση φαρμάκων και με πολύ χρήμα να έχει ξοδευτεί… η απόφαση ήταν η ιδία:  “ΘΑ ΤΟ ΚΟΥΒΑΛΑΣ ΓΙΑ ΜΙΑ ΖΩΗ.. ΕΙΣΑΙ ΤΥΧΕΡΟΣ ΠΟΥ ΕΚΔΗΛΩΘΗΚΕ ΚΑΙ ΔΕΝ ΔΟΥΛΕΥΕ ΕΣΩΤΕΡΙΚΑ ΑΛΛΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΤΙΓΜΗ ΠΟΥ ΤΟ ΑΠΕΚΤΗΣΕΣ ΘΑ ΜΑΘΕΙΣ ΝΑ ΖΕΙΣ Μ’ΑΥΤΟ”
Αντιδρούσα… είχα νεύρα… δεν ήθελα να βγω από το σπίτι…
Σε όλο αυτό το διάστημα άκουσα πολλή μουσική, έψαξα και βρήκα ωραία τραγούδια, διάβασα την ιστορία των τραγουδιών αυτών, ταυτίστηκα με τους στίχους τους… Γενικότερα έβαλα την μουσική σε πρώτη θέση στην ζωή μου και στην καθημερινότητά μου.
Οι έξοδοι που επέλεγα και ΕΠΙΛΕΓΩ πλέον είναι μόνο εκεί που ξέρω ότι θα ακούσω τους στίχους μου, την μουσική μου και θα δω χαμογελαστά πρόσωπα που και με μόνο μια ματιά θα καταλάβουν τι θέλω να πω και θα γελάσουν θα κλείσουμε μαζί τα μάτια και θα σιγοτραγουδήσουμε κάποιον σκοπό.
Έδιωξα από κοντά μου όλους όσους δεν μπορούσαν να το καταλάβουν αυτό η δεν σεβόντουσαν τις επιλογές μου απέναντι στην μουσική και τα τραγούδια που με έκαναν να νιώθω καλά…
Οι ειδικές αγωγές συνεχιζόταν χωρίς κανένα αποτέλεσμα, καμιά καλυτέρευση. ΔΕΝ ΤΟ ΕΒΑΛΑ ΚΑΤΩ…
Όσο αντιδρούσε ο οργανισμός μου εναντίον μου, άλλο τόσο του πήγαινα και εγώ κόντρα και χανόμουν μέσα στην μουσική και τα τραγούδια που είχα επιλέξει.
Ξυπνώντας ένα πρωί, πίνοντας καφέ και ακούγοντας για πολλοστή φορά τα τραγούδια μου αποφάσισα να κόψω από μονός μου τις ”ειδικές” αγωγές και να καθαρίσω το μυαλό μου από τις μίζερες σκέψεις!! Βάζοντας περισσότερη μουσική στην ψυχή μου καθάριζε και αυτή και ταυτόχρονα το δερματικό πρόβλημα που με ταλαιπωρούσε..
ΗΜΟΥΝ ΠΑΛΙ ”ΚΑΘΑΡΟΣ”.. ψυχή και σώμα!!!
Έκτοτε δεν έχω πάρει ίχνος φάρμακου. Όχι ότι δεν εξακολουθεί να υπάρχει το πρόβλημα, αλλά είναι σε πολύ μικρότερο βαθμό και θα το νικήσω και αυτό…
Μουσικ-ΙΑΣΗ λοιπον…
”Με τον καιρό να ναι κόντρα, έχει τιμή σαν πετάς…
να μένεις μόνος, να μένεις μόνος..
Για ήδεστε όλοι, δέστε και μένα, άλλο δεν ζητώ…
που’ χω στους ώμους φτερά σπασμένα και ΑΚΡΟΒΑΤΩ…..!!!!!!!!